عوارض مخدرها

از جمله عوارض مخدرها وابستگی روانی وفیزیکی،آپنه(قطع تنفس)،یبوست،خارش،میوز،افت فشار خون که به همه عارضه های مخدرها تحمل ایجاد می شود ولی نسبت به میوز ویبوست تحمل ایجاد نمی شود. با مصرف مخدر تعداد گیرندهای مخدری کم می شود وبه آن DOWN REGULATION می گویند در این صورت به مقداری بیشتری از مخدر نیاز است تا سرخوشی اولیه حاصل شود .  

هر گاه انتاگونیست گیرنده ای مصرف شود آن گیرنده در بدن شخص زیاد می شود که به آن UP REGULATION گویند که از این مکا نیسم در ترک اعتیاد به مخدر استفاده می شود

ادامه شل کننده های عضلانی

۱/۵تا ۳دفیفه پس از تزریق آتراکوریم اثر آن حداکثر می رسد اگر قرار باشد بیمار را ITUBAT نمایم یا لوله گذاری داخل نای انجام دهیم پس از گذشت این مدت ، این کار انجام می دهیم طول اثر آتراکوریم 20 تا25 دقیقه می باشد  و در صورت نیاز بایستی تکرار شود آتراکوریم باعث آزاد شدن هیستامین میشود این اثر آن وایسته به سرعت و دوز تزریق می باشد

ادامه شل کننده های عضلانی

متابولیسم آتراکوریم وابسته به  کبد و کلیه نیست متابولیسم این دارو از طریق سیستم هافمن و داخل پلاسمایی است یکی از متابولیتهای آن لادانوزین است که در مقادیر زیاد ممکن است سبب تشنج شود 

-  دفع پاولن (پانکرونیوم بروماید)از طریق صفرا و کلیه مباشد  

- متابولیسم ساکسینیل کولین توسط پسودوکولین استراز انجام می شود در افرادی که این دچار کمبود این آنزیم هستند اثر این دارو طولانی می شود بایستی بیمار در آی سی یو بستری شود و به ونتیلاتور وصل شود

شل کنند های عضلانی محیطی

دارو های شل کننده عضلانی در اتاق عمل برای ا نجام اعمال جراحی که نیاز به شلی عضلات دارند در ضمن بیهوشی عمو می تزریق می شوند در ICUبرای بیمارانی که تنفس  مکانیکی کنترله نیاز دارند مصرف می شوند این داروها دو نوع هستند 1- شل کنندههای  دپلاریزان مثل سوکسینیل کولین معمولاً بای لوله گذاری داخل نای ، یا وقتی که شلی عضلانی برای مدت کوتاه لازم ا 2- شل کنندههای غیره مثل پانکرونیوم بروماید(پاولن)، آتراکوریم، سیس آتراکوریم، وکرونیوم، میواکرونیوم ....

آپوتل

ParacetamolApotel®

دسته دارویی: ضد درد ، ضد تب

شکل دارویی: آمپول تزریقی محتوی 1 گرم پاراستامول در 6.7 میلی لیتر محلول تزریقی

مکانیسم اثر:  جلوگیری از ترشح پروستاگلندین ها در CNS ، کاهش اثرات ضد التهابی محیطی، کاهش تب با اثر مستقیم روی مرکز کنترل دما در هیپوتالاموس

موارد مصرف:

  • تسکین موقتی درد های خفیف تا متوسط ، خصوصا بعد از اعمال جراحی
  • درمان سریع الاثر تب
  • تسکین اورژانسی هیپرترمی و درد وقتی تجویز اشکال داروئی دیگر، ممکن نباشد.

 

موارد توجه:

  • در افراد با نارسائی کبدی و کلیوی با احتیاط مصرف شود.
  • در افراد الکلیسم ، دچار سوء تغذیه و دهیدراته با احتیاط مصرف شود.
  • در افراد حساس به پاراستامول منع مصرف دارد.
  • در افراد با نارسائی کبدی حاد منع مصرف دارد.
  • دوزهای بالاتر از میزان تجویز باعث ایجاد مسمومیت و صدمات جدی به کبد می شود. اولین علائم مسمومیت 2 یا 4 تا 6 روز بعد از تجویز مشاهده می شود.بعد از مشاهده علائم مسمومیت باید آنتی دوت تراپی سریع انجام شود.

 

دوز مصرف:

هر آمپول پاراستامول قبل از تزریق حتما باید با 100 میلی لیتر از محلول سدیم کلراید 0.9% تزریقی مخلوط گردد و سپس به صورت وریدی انفوزیون شود. بین هر دو تزریق نیز باید 4 ساعت فاصله زمانی باشد.

بزرگسالان با وزن بالای 50 کیلوگرم: 1 گرم پاراستامول 4 بار در روز هر آمپول در 100 میلی لیتر از محلول نرمال سالین تزریقی مخلوط گردد حداقل باید بین هر دو تزریق 4 ساعت فاصله زمانی باشد و دوز روزانه پاراستامول نباید از 4 گرم تجاوز نماید.

بزرگسالان باوزن کمتر از 50و کودکان بیشتر از 33 کیلوگرم( حدود 11 ساله): 15 میلی گرم پاراستامول به ازاء هر کیلو وزن بدن در هر نوبت و 4 بار در روز . در صورت اختلاط محتویات یک آمپول در 100 سی سی سرم سدیم کلراید 0.9% ، معادل با 1.5 میلی لیتر از محلول حاصله به ازاء هر کیلو وزن بدن. دوز روزانه نباید از  kg/mg 60   ( تقریبا معادل 3 گرم پاراستامول) تجاوز نماید.

کودکان با وزن 10 تا 33 کیلو گرم (1 تا 11 ساله): kg/mg 15 وزن بدن 4 بار در روز . در صورت اختلاط محتویات یک آمپول در 100 سی سی سرم سدیم کلراید 0.9% ، معادل با 1.5 میلی لیتر از محلول حاصله به ازاء هر کیلو وزن بدن.  ماکزیمم میزان مصرفی در طول یک روز نباید از kg/mg 60   ( تقریبا معادل 2 گرم پاراستامول) تجاوز نماید.

نوزادان با وزن کمتر از 10 کیلو گرم ( زیر یک سال): 7.5 میلی گرم پاراستامول به ازاء هر کیلو وزن بدن در هر نوبت و 4 بار در روز . در صورت اختلاط محتویات یک آمپول در 100 سی سی سرم سدیم کلراید 0.9% ، معادل با 0.75میلی لیتر از محلول حاصله به ازاء هر کیلو وزن بدن. دوز روزانه نباید از  kg/mg 30   تجاوز نماید.

در افراد با نارسائی کلیوی حاد: در این بیماران با کلیرانس  کراتین کمتر ازmin/ml 30  باید فاصله بین دو تزریق تا 6 ساعت افزایش یابد.

محلول تزریقی باید در زمان بیشتر از 15 دقیقه انفوزیون گردد.

 مسمومیت دارو: درصد ابتلا به مسمومیت در افراد مسن ، کودکان ،  بیماران مبتلا به نارسائی کبدی، الکلیسم ،  سوء تغذیه ، بیمارانی که القاء کننده های آنزیم مصرف می کنند، بیشتر است.

 

علائم مسمومیت معمولا بعد از 24 ساعت  آغاز می شود و شامل: تهوع ، استفراغ ، بی اشتهائی ، رنگ پریدگی و درد شکمی. تجویز آنتی دوت  ان- استیل سیستئین به صورت خوراکی یا وریدی ، بسته به میزان مسمومیت، به فواصل زمانی 10 ساعت انجام می شود.

عوارض جانبی:

گمتر شایع: کاهش فشار خون ، تنگی نفس، افزایش سطح ترانس آمیناز

به ندرت: ازدیاد حساسیت ( راش پوستی تا ایجاد شوک آنافیلاکتیک)، ترومبوسیتوپنی ، خونریزی بینی و لثه

 

تداخلات:

پروبنسید: در صورت مصرف همزمان بایستی دوز پاراستامول کاهش یابد.

سالیسیلامید: باعث کاهش سرعت کلیرانس پاراستامول می شود.

داروهای القاءکننده آنزیم ها با احتیاط مصرف شود.

 

مصرف در حاملگی و شیردهی: در حاملگی ج‍زء گروهB و باید کاملا با تجویز و تحت نظر پزشک معالج انجام گیرد. در شیر ترشح می شود.

 

نکات قابل توصیه: در صورتی که مصرف دارو فراموش شد و زمان مصرف دوز بعدی رسید ، لازم به دو برابر کردن میزان مصرف نمی باشد.